Aankondiging voor de lezing van Th.C.W. Oudemans voor Museumnacht Delft [25-10-2013]
Het nieuwe boek van de filosoof Th.C.W. Oudemans, met de titel In natura, heeft de organisatie van de Museumnacht geïnspireerd tot het thema van dit jaar. Oudemans zal hier een lezing geven over de verhouding tussen kunst en natuur. Wat is het verschil tussen een pindakaasvloer en het nest van een prieelvogel?
Locatie: Meisjeshuis, Oude Delft 112
Tijd: 20:15 – 21:00
Datum: 25-10-2013
For a long period of time the relation between art and nature has been determined by the idea of imitation. Plato saw in mimesis the representation of nature. The metaphysical world of ideas, was exemplary for everything in life. A piece of art is only the imitation of nature and is not even directly related to the transparent, unchangeable and clear world of ideas. But if art is no part of nature because it imitates nature, where does it stand? Because it is clear to everyone that a piece of art is also something physical.
Dierenpark Arnhem bevat sinds 1971 ‘s werelds grootste chimpanseekolonie. Dit is niet vreemd: vanwege de angst voor geweld zijn er maar weinig dierenparken die een grote groep chimpansees bij elkaar durft te zetten. Daarom zien we steeds dat gorilla’s en orang-oetans, die veel rustigere zijn, grotere verblijven krijgen, terwijl chimpansees nog altijd in kooien worden gehouden.
Dit is lange tijd goed gegaan. Vreedzaam sociaal contact sloeg pas op de nacht van 12 september 1979 om met een hevig gevecht tussen drie chimpanseemannetjes, waarbij het alfamannetje (Luit) van de kolonie zwaar gewond raakte.
Lievers schreef een recensie van het boek In natura in de NRC van 19 april 2013:
Wouter Oudemans’ In natura is een boek om, zoals Willem Frederik Hermans eens schreef, nagelbijter bij te worden. Met spijkerharde aforismen wordt de lezer bestookt, hij hapt naar adem. Oudemans toont ‘wie man mit dem Hammer philosophiert‘.
Van Kampen schreef een reactie op de recensie:
Nagelbijter Lievers raakt in verwarring bij het lezen van Oudemans’ In natura. Hij wordt heen en weer geslingerd tussen begrip en onbegrip, rondzwemmend in een taal die hem geen enkel houvast biedt. Als het Oudemans erom te doen is ‘filosofie weer urgent te laten zijn’, dan is dat wat mij betreft een goed teken. Echte filosofie begint met een aporie, het niet meer kunnen vinden van een uitweg. De radeloosheid reikt verder dan Lievers denkt.
Zowel de volledige reactie als de recensie vindt u via de twee onderstaande links:
Filosofie is in verlegenheid gebracht. Met de komst van de wetenschappen is het onduidelijk hoe filosofen vandaag de dag moeten spreken. In Echte Filosofie wijst Oudemans op de problematische status van de filosofie: “Overgeleverde filosofische methoden hebben hun beste tijd gehad sinds wetenschap en techniek als meteoren zijn ingeslagen in de oude wereld en de filosofie van haar status hebben beroofd.” In de wereld die wordt overheerst door wetenschap en techniek is het onduidelijk wat de status is van een filosofische uitspraak. Is het wetenschappelijk wat filosofen doen? Als dit zo is, wat is dan het filosofische van hun uitspraken? Echte filosofie staat in het teken van de vraag naar de aard en status van filosofie binnen de verwetenschappelijkte wereld: “Heeft het vandaag de dag zin om filosoof te zijn? Dat weet ik niet. Als er filosofie kan ontstaan, dan in een ongekende zin.”
Link: Parmenides (pdf)
De Leidse filosoof Oudemans werkt gestaag aan een eigenzinnig oevre. Voortbouwend op het denken van Heidegger en de poëzie van Hölderlin stelt hij fundamentele vragen over de natuur, de mens en de filosofie, en probeert hij tot de essentie door te dringen. Centraal in dit boek staat daarbij het besef dat de mens weliswaar denkt over de natuur, maar er tegelijkertijd een uitvloeisel van is. In korte, zwaar geladen alinea’s trekt Oudemans daaruit de consequentie: denken óver moet vervangen worden door denken ín, en dat werk is fascinerend, moeilijk en eenzaam. Van de lezer wordt verwacht dat hij klimmen kan, in ijle lucht, op grote wijsgerige hoogte. De tekst is ingedeeld in korte, door witregels gescheiden alinea’s; voorzien van enkele zwart-witfoto’s, eindnoten met onvertaakde citaten en literatuurverwijzingen en een literatuuropgave. (NBD Biblion recensie)
Interview met Th.C.W. Oudemans naar aanleiding van het verschijnen van zijn boek ‘In natura’ november 2012.
Student: Een eerder boek van uw hand draagt de titel Over de natuur van mensen en uw jongste boek heet In natura. Is daar die toetsing te zien?
Oudemans: Ja! Over de natuur van mensen is vernietigd, kapot gemaakt door de tand des tijds. Er is maar weinig dat standhoudt. Het zou al heel mooi zijn als vijf procent van wat je ooit geschreven hebt over tien jaar nog houdbaar is. Veruit het meeste is hopeloos. Je ziet het aan Heidegger: wat tot op een bepaalde hoogte stand kan houden zijn enkele teksten uit zijn laatste levensjaren. En wat er gebleven is, dat is methode, geen standpunten.